Polski Związek Producentów i Dystrybutorów Jelit

Historia Polskiego Związku Producentów i Dystrybutorów Jelit

Związek powstał w 1998r. z inicjatywy kilku firm-pracodawców współpracujących w branży jelit naturalnych. Działa na podstawie przepisów ustawy z 23.05.1991r. o organizacjach pracodawców.

Podstawowym zadaniem Związku jest ochrona praw zrzeszonych pracodawców. Związek realizuje swoje zadania poprzez ;

• reprezentowanie interesów członków wobec związków zawodowych, władz i organów administracji państwowej,

• inicjowanie działań na rzecz zniesienia barier ograniczających prowadzenie przez pracodawców działalności gospodarczej, w tym tworzenie nowych miejsc pracy,

• prowadzenie szkoleń i pomoc we wprowadzanie systemów ISO i HACCP.

Polski Związek Producentów i Dystrybutorów Jelit z dniem 13.02.2002r. został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego – Rejestru Stowarzyszeń, Innych organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.

Członkami Związku jest pracodawców, z których ok. 60 %. to dystrybutorzy zajmujący się kupnem i sprzedażą jelit naturalnych oraz sztucznych, a także sprzedażą przypraw do sprzętu dla przemysłu mięsnego. Pozostali członkowie prowadzą działalność gospodarczą w zakresie importu i konfekcjonowania oraz sprzedaży jelit naturalnych.

Wraz z rozwojem produkcji przetworów mięsnych zapotrzebowanie na jelita naturalne sukcesywnie się zwiększało. W Polsce wykorzystuje się około 80% jelit naturalnych importowanych. Tak duży udział jelit importowanych wynika między innymi z mniejszych ubojów trzody chlewnej i bydła, a także zaostrzenia wymogów, jakie powinny spełniać ubojnie, to znaczy z dostosowania do norm unijnych.

Na spotkaniach Związku, które odbywają dwa razy w roku, analizowana jest sytuacja w branży mięsnej i jeliciarskiej. Związek nasz współpracuje z europejską organizacją Europen Natural Sausage Casings Association ENSCA, której członkostwo w przyszłości chcemy uzyskać. Na jednym Ze spotkań uczestniczyli jej przedstawiciele, dr Gisela Panzer oraz dr Bengt Landpuist. Zaproszeni goście przedstawili zasady na jakich działa Związek europejski. Ich zdaniem, sprawnie działający Związek przetwórców jelit umożliwi rozwiązanie wielu wspólnych problemów dotyczących m.in. sprawy pozwoleń importowych, zasad sprowadzania jelit oraz nadzoru weterynaryjnego.

Z kolei na zaproszenie ENSCA delegacja naszego Związku uczestniczyła w listopadzie 2000r w spotkaniu członków ENSCA w Amsterdamie. Głównym tematem spotkania była choroba szalonych krów ( BSE ). Wprowadzony w trybie natychmiastowym zakaz importu jelit wołowych postawił w trudnej sytuacji część członków związku zajmujących się konfekcją jelit wołowych, gdyż zostali oni zmuszeni do zwolnienia kilkuset pracowników. Ograniczenie importu i usług eksportowych w zakresie przerobu jelit może spowodować straty ekonomiczne firm jeliciarskich. Delegacja naszego Związku na zaproszenie dr Petera Haarbecka uczestniczyła w spotkaniu Międzynarodowego Związku Jeliciarzy INSCA w Berlinie w maju 2003r., oraz w listopadzie 2003r. w Warszawie w spotkaniu ENSCA.

Podobna sytuacja wyniknęła na początku 2001r. kiedy to zostały wprowadzone natychmiastowe zakazy w związku z pryszczycą. Pisma i spotkania z byłym Głównym Lekarzem Weterynarii, Rzecznikiem Praw Obywatelskich z byłym Premierem Rady Ministrów niestety nie przynosiły zamierzonych efektów. Mając na względzie interesy zrzeszonych pracodawców zwracaliśmy uwagę że importowane jelita wieprzowe nie tylko podlegają konserwacji, lecz każda partia towarów wwożona do Polski i wywożona zagranicę podlega kontroli weterynaryjnej i zaopatrzona jest w świadectwo zdrowia co wyklucza sprowadzenie towaru nie spełniającego wymogi zdrowotne i sanitarne. Zakaz importu jelit wieprzowych doprowadził do olbrzymich strat w zakładach zajmujących się przerobem i dystrybucją jelit pochodzących z państw objętych zakazem. Zakłady te położone są w regionach dotkniętych wysokim bezrobociem i zatrudniają głównie kobiety. Szczególnie dotkliwie uderzył zakaz w zakłady zajmujące się usługowym przerobem jelit dostarczanych przez kontrahentów zagranicznych. W wyniku wprowadzonego zakazu niektóre zakłady zmuszone były do zredukowania załogi a po wyczerpaniu zapasów nawet do tymczasowego zawieszenia działalności.

Związek przechodził różne fazy podobnie jak i cała branża jeliciarska, jako Związek chcielibyśmy równouprawnienia na rynku bowiem nadal praktykuje się nieuczciwą konkurencje “ujemne marże, pokątny handel” Chodzi tu przede wszystkim o to że wciąż jest mało skuteczna kontrola służb sanitarnych “na bazarach i targowiskach” gdzie uprawa się nieuczciwą handel. W tej sytuacji producenci i dystrybutorzy jelit tracą nie tylko swoją cierpliwość, ale i sens swojego działania.

Perspektywy i prowadzenie dalszej działalności gospodarczej członków związku zależy od wielu czynników. Z jednej strony należy uwzględnić, że popyt na mięso i wędliny w Polsce jest obecnie znacznie niższy niż w krajach Unii Europejskiej. Z drugiej strony, przy wolnej rosnącej płacach realnych, szybko postępującym bezrobociu i coraz wyższych cenach wyrobów mięsnych rozwój branży jeliciarskiej nie przedstawia się optymistycznie.

Należy podkreślić, że firmy z branży jeliciarskiej świadczą usługi eksportowe, konfekcjonując surowiec dostarczony przez kontrahentów zagranicznych. Zakłady zlokalizowane są w miejscowościach o dużym wskaźniku bezrobocia i zatrudniają przede wszystkim kobiety. Dlatego tak ważne jest wspieranie rozwoju firm przez władze państwowe z branży jeliciarskiej.